Confédération Mondiale des Activités Subaquatiques 
W dniu 28 września 1958 roku w Brukseli spotkali się delegaci narodowych federacji nurkowych, dyscyplin płetwonurkowych oraz łowiectwa podwodnego z następujących państw: Republiki Federalnej Niemiec, Belgii, Brazylii, Francji, Grecji, Włoch, Monako, Portugalii, Szwajcarii, Stanów Zjednoczonych Ameryki i Jugosławii. Na Kongresie podjęto decyzję o powołaniu jednej międzynarodowej organizacji nurkowej oraz ustalili datę następnego spotkania w celu oficjalnego powołania Międzynarodowej Konfederacji Podwodnej. Celem nowej organizacji było ujednolicenie i opracowanie jednolitych standardów szkolenia na całym Świecie, wydawanie międzynarodowych certyfikatów, promowanie sportów nurkowych oraz organizacje imprez sportowych, ochronę podwodnego świata, badań naukowych w tym geologicznych i archeologicznych.

         1959 r. Monako
         spotkanie delegatów narodowych federacji nurkowych na czele z Jacques-Yves Cousteau
         źródło: www.cmas.org
W tym celu w dniu 9 , 10 i 11, stycznia 1959 roku w Monako spotkali się delegaci narodowych federacji nurkowych z Francji, Wielkiej Brytanii, Niemiec, Hiszpanii, Włoch, Portugalii, Grecji, Belgii, Holandii, Szwajcarii, Malty, Monako, Jugosławii, Brazylii i USA. Delegaci w których przewodniczył Jacques-Yves Cousteau, podjęli decyzję o ustanowieniu "Światowej Konfederacji Działalności Podwodnej" „ Confederation Mondiale des Activites Subaquatiques „ w skrócie "C.M.A.S " Na spotkaniu obecny był też delegat z Polski, Józef Wierzbicki, reprezentujący wówczas Komisję Turystyki Podwodnej PTTK (obecnie KDP PTTK). 
        W środku: Jacques-Yves Cousteau - inicjator i pierwszy prezydent CMAS
        Monako 1959 r.
        źródło: www.cmas.org
Historyczny dokument podpisania powołanie CMAS
Źródło i fotografie: www.cmas.org
Działalność statutowa CMAS prowadzona jest przez trzy podstawowe komitety tj. Komitet Sportowy,  Techniczny i Naukowy oraz sześciu komisji tj. Młodzieżowej, Prawnej, Dyscyplinarnej, Medycznej, Odwoławczej i Filmowo- Fotograficznej.
Komitet Techniczny opracowuje i nadzoruje jakość oraz bezpieczeństwo szkolenia i nurkowania, zatwierdza narodowe programy szkolenia oraz wydaje międzynarodowe certyfikaty nurkowe.

Komitet Sportowy nadzoruje i organizuje działalność nad płetwonurkowaniem sportowym jako sport wyczynowy. W składzie płetwonurkowych dyscyplin sportowych znajdują się: pływanie w płetwach- monopłetwa i bi-finis, hokej podwody, rugby podwodne, orientacja podwodna, nurkowanie z zatrzymanym oddechem, łowiectwo podwodne, aquathlon, fotografia podwodna. Komitet sportowy opracowuje standardy regulaminów sportowych oraz wydaje międzynarodowe licencje zawodnicze za pośrednictwem zrzeszonych w nim narodowych organizacji sportowych. Do działalności Komitetu sportowego należy też zatwierdzanie rekordów i wyników zawodów oraz sprawuje kontrole antydopingową.

Komitet Naukowy organizuje oraz nadzoruje geologiczne i archeologiczne badania podwodne a także ochronę środowisko wodnego. W swojej działalności współpracuje z narodowymi ośrodkami badań, klubami płetwonurkowymi. Celem tej współpracy jest doszkalanie oraz uświadamianie środowisk nurkowych z tematyki ekologii oraz badań naukowych. Zachęca do ochotniczego, rekreacyjnego udziału w projektach ekologicznych oraz badawczych prowadzonych przez narodowe ośrodki badawcze.

CMAS zrzesza organizacje płetwonurkowe z ponad 100 krajów, które zrzeszają tysiące klubów i centrów nurkowych. Każda z federacji krajowych będąca członkami CMAS bez względu na rozmiar prowadzonej działalności nurkowej, ma takie same prawa i obowiązki wobec CMAS. Posiada też prawo do niezależności i wyłączności w działaniu na terenie własnego kraju, zgodnie ze swoimi doświadczeniami, tradycjami i przepisami.

 Polska w 1959 r w Monako za pośrednictwem Komisji Turystki Podwodnej PTTK a obecnie Komisji Działalności Podwodnej PTTK, stała się członkiem CMAS. 
W Polsce organizacja CMAS  działa we współpracy z KDP PTTK (Komisja Działalności Podwodnej) , Polskim Związkiem Płetwonurkowania (od 1996 roku – Komitet Sportowy, od 2006 – Komitet Techniczny CMAS) i Ligą Obrony Kraju (od 2008 – Komitet Techniczny). Do chwili obecnej szkolą i certyfikują według standardów CMAS. W swojej działalności jako priorytet stawiają na jakość i bezpieczeństwo przeprowadzanych szkoleń. Certyfikaty CMAS uznawane są na całym Świecie a posiadanie ich świadczy o profesjonalnym szkoleniu i nabytych umiejętnościach.

Opracował: Tomasz Leśniewski 
( źródło i fotografie: www.cmas.org oraz literatura nurkowa)
            Oficjalna strona CMAS
 W dniu 16 sierpnia 1959 roku pojawiło się nowe logo: syrenka z podwójnym ogonem, która jest znana dziś jako logo CMAS. 

Jak powiedział Pierre Perraud: Philippe Tailliez, Camille Onda i Jacques Dumas odwiedzili wioskę Sospel w Alpes-Maritimes i dostrzegli na jednym z domów rzeźbę Syrenki (zwaną także Melusine) i Merman .
 W Tym samym momencie pomyśleli, że będzie to doskonały symbol CMAS. Syrena i Merman będzie symbolizować ocean, morze i jeden z ogonów będzie reprezentował Komitet Techniczny i inne Komitet sportu.
Rzeźba została skopiowana przez Francois Clouzot lub przez jego kuzyna. Według kilku świadków - uproszczone i stylizowane - stało się logo, które znamy dzisiaj.
W chwili założenia CMAS nie przyjmuje oficjalnegoj logo. Jedyny zaproponowany przez prezydenta "L'Eau et la vie sous-marine" nie została przyjęta. Ale idea została zachowana: dwóch nurków, jeden w kolorze nurkuje z butlą, a drugi poluje z kuszą. 
Żeglarze od wieków postrzegali w syrenach wcielenie ich najgłębszych pragnień i lęków. Na początku odwzorowuje postać zachwycającej syreny  z ohydnymi potworami i przerażającymi bestiami, które czychały na odkrywców na nieznanych wodach.
Postać Melusine (lub Melusina) pojawia się w europejskich legendach i folklorze jako kobiecego ducha wód słodkich w świętych źródłach i rzekach.
  Jest zazwyczaj opisywana jako kobieta, która jest z węża lub ryby od pasa w dół (podobnie jak syrena).
 Czasami przedstawiana ze  skrzydłami i dwoma ogonami.
 Alchemicznie, syreny z dwoma  ogonami stanowią jedność ziemi i wody, ciała i duszy.
Opracował: Tomasz Leśniewski
Źródło i fotografie: www.cmas.org